W piątek, 7 sierpnia, policja zatrzymała aktywistę LGBT, Michała Sz., identyfikującego się jako Małgorzata Sz. "Margot" i określającego jako "osoba niebinarna". Powodem zatrzymania jest decyzja sądu o tymczasowym aresztowaniu Sz. w związku z zarzutami "dokonania czynu chuligańskiego polegającego na udziale w zbiegowisku, brutalnym zaatakowaniu działacza fundacji pro-life oraz niszczeniu mienia należącego do fundacji". Zatrzymanie "Margot" wywołało burzliwe protesty działaczy LGBT zarówno pod siedzibą Kampanii Przeciw Homofobii na ul. Solec w Warszawie, jak i na Krakowskim Przedmieściu. Po zajściach w centrum stolicy, policja zatrzymała 48 uczestników protestu, którym przedstawiono zarzuty udziału w zbiegowisku, a także - w przypadku pięciu osób postawiono również inne zarzuty, uszkodzenia radiowozu oraz naruszenia nietykalności policjanta. Na przedstawionych przez funkcjonariuszy nagraniach widać dużą agresję protestujących wobec policji. Popularnym hasłem na proteście LGBT było krótkie i wulgarne "je**ć psy". Jak to tłumaczy "Łania", partnerka Michała Sz., współtwórczyni kolektywu "Stop bzdurom"? - To nie znaczy: „Nienawidzimy każdej osoby”. Tylko że nie podoba nam się aparat opresji - mówi w wywiadzie dla tygodnika "Polityka". "Łania" uważa, że w ciągu dwóch tygodni można zrobić w Polsce przewrót. - Ostatnie tygodnie przekonały nas, że nie ma rzeczy niemożliwych. Skoro można w dwa tygodnie zrobić w Polsce przewrót, wprowadzić słowo "queer" do potocznego języka, wykonać taki fikołek narracyjny, że wszyscy zaczynają mówić o przemocy politycznej i braku ochrony ze strony państwa, to może i spotkanie z papieżem się uda? - stwierdziła w wywiadzie dla "Polityki" odnosząc się do życzenia "Margot" dotyczącego chęci spotkania z papieżem. A jaka Polska po "przewrocie"? Jak zauważył dziennikarz, "Łania" podczas manifestacji solidarności 8 sierpnia stwierdziła, że "Margot chciałaby żyć w bardziej >>naszej<< Polsce". Dopytując, jaka miała by być ta Polska, usłyszał w odpowiedzi: "Chyba musiałoby jej nie być". - Jako kolektyw anarchistyczny jesteśmy antypaństwowe i przeciwgranicowe. Pewnie musiałaby też zniknąć homofobiczna prawica. Dopóki jest - będziemy działać - deklaruje partnerka Michała Sz. Źródło:
Za chwilę w #PnŚ! Córka Agaty Mróz i Jacka Olszewskiego ma już 12 lat! Jak wygląda? Co u niej słychać? U nas ze swoim tatą Włączcie TVP2
Łukasz Nowicki z partnerką tworzą wspaniały związek! Chociaż przystojny aktor przez długi czas nie mógł otrząsnąć się po rozstaniu z Haliną Młynkovą, wygląda na to, że dziś znowu jest szczęśliwy. Kim jest wybranka jego serca? Aktor przez wiele lat tworzył parę z jedna z najsłynniejszych polskich wokalistek, Haliną Młynkovą. Owocem ich miłości jest syn, Piotr. Niestety ich miłość nie przetrwała próby czasu i po wielu latach podjęli decyzję o rozstaniu. Rozwiedli się w 2012 roku. Na szczęście Łukasz Nowicki odnalazł nową miłość! Kim jest Olga Paszkowska?Olga Paszkowska jest cenioną aktorką. Mogliśmy ją podziwiać w wielu popularnych serialach jak Pierwsza miłość, Barwy szczęścia oraz Na Wspólnej. Występowanie na szklanym ekranie również nie jest jej obce. Brała udział w kilku projektach filmowych: W cztery oczy, Kurs i Cztery noce z Anną. Przez wiele lat Paszkowska związana była zawodowo z Teatrem im. Jaracza w Olsztynie. Występowała również na deskach Lubuskiego Teatru w Zielonej Górze i w warszawskim Teatrze Studio. W 2018 roku na świecie pojawiła się córka Olgi i Łukasza – Józefina. Kim jest partnerka Łukasza Nowickiego?Partnerka Łukasza Nowickiego jest z wykształcenia aktorką, jednak realizuje się na wielu innych płaszczyznach. Olga Paszkowska jest właścicielką prywatnego żłobka, a jej największą pasją jest joga. Żona Nowickiego organizuje zajęcia z jogi. Łukasz Nowicki z partnerką uwielbiają podróże!Na podstawie zdjęć, które Łukasz Nowicki umieszcza w swoich mediach społecznościowych można wywnioskować, że wreszcie odnalazł szczęście. Uśmiech nie schodzi z jego twarzy, a z żoną i córką spędza każdą wolną chwilę. Uwielbiają wspólne podróże w odległe zakątki świata. Nie dziwi więc fakt, że na miejsce zawarcia związku małżeńskiego wybrali indonezyjską wyspę rodzinie Łukasza Nowickiego życzymy dużo szczęścia! 🙂 ZOBACZ TEŻ:Barbara Kurdej-Szatan pokazała niepokojące wideo. „To wszystko mnie kosztuje za dużo energii”Małgorzata Kożuchowska jak Agata Duda? Aktorka wygląda niemal identycznie!Jak stosować witaminę C na twarz? Popraw kondycję swojej ceryZOBACZ ZDJĘCIA: @lukasz_nowickiŁukasz Nowicki to popularny aktor i prezenter @lukasz_nowickiŁukasz Nowicki z partnerką uwielbiają dalekie podróże! @lukasz_nowickiOlga Paszkowska wyszła za Łukasza Nowickiego w 2016 @lukasz_nowickiAktor jest bardzo szczęśliwy! @lukasz_nowickiW 2018 roku urodziła się ich córka,
Teraz nowa partnerka aktora odniosła się do medialnych doniesień. Patrycja Markowska i Jacek Kopczyński byli w związku przez 15 lat. Przyzwyczaili swoich fanów do tego, że tworzą dość burzliwą relację, więc gdy w październiku 2022 pojawiły się doniesienia o kolejnym kryzysie w ich relacji, można było przypuszczać, że sobie z
W tym roku mija 13 lat od śmierci Agaty Mróz. Jej córka to już duża dziewczyna. Czy Lilianna jest podobna do mamy? W tym roku mija 13 lat od śmierci Agaty Mróz. Jej córka to już duża dziewczyna. Czy Lilianna jest podobna do mamy? Liliana Olszewska urodziła się 4 kwietnia 2008 roku. To był jeden z najszczęśliwszych dni w życiu Agaty Mróz. Słynna siatkarka zmarła równo dwa miesiące po narodzinach upragnionej córeczki. Miała zaledwie 26 lat. Kiedy Agata Mróz dowiedziała się, że jest w ciąży była ciężko chora i czekała na przeszczep, który miał zaważyć na jej zdrowiu oraz życiu. Kiedy miała 17 lat zdiagnozowano u niej białaczkę. W 2007 roku z powodu choroby zawiesiła swoją sportową karierę. Niecały rok później na świecie pojawiła się Liliana. Dziewczynka w tym roku kończy 13 lat i jest coraz bardziej podobna do mamy. Jak się zmieniała przez te lata? Zobacz także: Po śmierci Agaty Mróz jego życie legło w gruzach. Jacek Olszewski opowiada o nowej miłości do pięknej Agnieszki Lilianna Olszewska ma 13 lat. Jak wygląda córka Agaty Mróz i Jacka Olszewskiego Agata Mróz cierpiała na białaczkę. Czekała na przeszczep szpiku, który miał uratować jej zdrowie oraz życie. Kiedy okazało się, że jest dawca, szybko wyznaczono datę operacji. W trakcie rutynowych badań okazało się jednak, że siatkarka jest w ciąży. Agata zdecydowała, że chce urodzić dziecko, które nosi pod sercem, chociaż wiedziała, że może nie przeżyć porodu. Historią narodzin córki Agaty Mróz żył cały kraj. Sama nie mogłam uwierzyć, kiedy zobaczyłam te dwie magiczne kreseczki. Jadąc we wrześniu na kwalifikację do przeszczepu szpiku, musiałam rutynowo zrobić test ciążowy. W pierwszej chwili myślałam, że to pomyłka. Zrobiłam drugi test i wynik powtarzał się. Lekarze mówili, że przy moim stanie zdrowia jest to prawie niemożliwe. Zadzwoniłam szybko do męża. Mówię: „Kochanie, usiądź…”. Przestraszył się, bo myślał, że coś złego dzieje się ze mną....
Matką pociechy jest jego nowa partnerka, Monika Sobień. Robert Górski niedawno po raz drugi został ojcem. Matką pociechy jest jego nowa partnerka, Monika Sobień. 23:03 Przemowa na Dziś mija 14. rocznica śmierci polskiej siatkarki Agata Mróz-Olszewskiej. Przez wiele lat dzielnie i wytrwale walczyła o zdrowie. Mielodysplazję szpiku kostnego zdiagnozowano u niej już w wieku 17 lat, ale nie poddała się – starała się żyć normalnie – grała w polskiej reprezentacji, kochała i była kochana. Wiele osób wspierało ją i walczyło o jej zdrowie. Jak wyglądała jej walka o zdrowie? Zawodniczka wiele swego czasu opowiedziała VIVIE!... „Nie prowadziliśmy rozmów typu: jak umrę, to…’’. Jacek Olszewski wspomina Agatę Mróz! Kolejna rocznica śmierci Agaty Mróz Były kolejne siatkarskie zwycięstwa, były też nawroty choroby. 9 czerwca 2007 wyszła za mąż za Jacka Olszewskiego i niebawem ogłosiła, że spodziewa się dziecka. 4 kwietnia, tuż przed swoimi urodzinami, urodziła małą Lilianę. Córeczka była wcześniakiem, więc Agata musiała walczyć także o jej zdrowie. 22 maja 2008 roku sama przeszła zabieg przeszczepienia szpiku kostnego. Niestety dwa tygodnie później odeszła. Cała Polska płakała. Agata miała 26 lat, 192 cm wzrostu, uwielbiała książki Paulo Coelho i film „Piąty element” Luca Bessona. Jej poświęcenie i miłość do rodziny stały się symbolem, który do tej pory jest upamiętniany. Rozgrywa się jej memoriały, jest także patronką szkół i hali sportowej. W 2012 roku powstał film „Nad życie”, w którym w postać znanej siatkarki wcieliła się Olga Bołądź. Czytaj także: „Dwa kilogramy szczęścia” Agaty Mróz, czyli córka siatkarki, Liliana. Jak teraz wygląda? Ostatni wywiad Agaty Mróz W maju 2008 roku, w najtrudniejszym momencie życia, i jak się okazało niewiele przed odejściem, udzieliła VIVIE! wywiadu. Dziennikarce Sylwii Borowskiej opowiedziała o szczęściu, jakie daje jej córka. Skąd było w niej w niej tyle siły? Agata Mróz-Olszewska: Zaczęłam chorować, kiedy miałam siedemnaście lat. Przede mną było całe życie. Miałam propozycje grania w najlepszych klubach. Byłam ambitna. I nagle na trzy lata musiałam przerwać karierę sportową. Bardzo to przeżywałam. Chwilami myślałam, że już po mnie. Pomogli mi wtedy rodzice. Właściwie to tata namówił mnie, żebym wróciła do siatkówki. Po roku treningów pojechałam na mistrzostwa Europy i wygrałam. To mnie nauczyło, że warto walczyć do końca. Teraz mam przy sobie męża, który bardzo mnie wspiera. Kiedy trzeba – pogłaszcze, kiedy trzeba – zmotywuje do działania. Stoi za mną cały czas. Jacek jeszcze nigdy mnie nie zawiódł. Skoro on tak wierzy we mnie, to ja przecież nie mogę go zawieść. Nie wiem, czy sama dałabym sobie radę. Pół roku leżałam w szpitalu i zajmowałam się wyłącznie sobą i ciążą. Nie zawracałam sobie głowy w tym momencie tak prozaicznymi rzeczami, jak niezapłacone rachunki. Jacek był moim łącznikiem ze światem zewnętrznym. Chwilami tarczą obronną. Jak zareagowała na wiadomość o ciąży? Agata Mróz-Olszewska: Kiedy już ochłonęliśmy, pomyśleliśmy z Jackiem, że to dobry znak od Boga. Że jeszcze w naszym wspólnym życiu coś jest nam dane. Że zasługujemy na szczęście. Najpierw czekałam na właściwego mężczyznę, a kiedy już byliśmy z Jackiem po ślubie, to skłamałabym, gdybym powiedziała, że nie rozmawialiśmy o dziecku. Nie planowaliśmy tego, ale też nie broniliśmy się. Ostatnią szansę miałam przed przeszczepem. W moim przypadku ryzyko donoszenia ciąży było większe niż u zdrowej kobiety. Przekonywało mnie to, że mielodysplazja szpiku nie jest chorobą genetyczną. Gdyby było inaczej, w ogóle nie byłoby mowy o ciąży. Nie zaryzykowałabym. Na pewno pojawiła się duża radość, ale i lęk. Co będzie? Agata Mróz-Olszewska: I dziś nie wiadomo, co się wydarzy. Żyję ze świadomością, że ludzie po przeszczepach szpiku też umierają. Mogę po miesiącu wyjść do domu i czuć się świetnie, ale mogą również wystąpić powikłania. Kiedy moja mama dowiedziała się, że będzie po raz pierwszy babcią, najpierw ucieszyła się, a potem była zaniepokojona: „Jak ty sobie dasz radę? Jak zniesiesz ciążę?”. Tego nikt do końca nie był w stanie przewidzieć. W dziewiątym tygodniu zobaczyłam na USG tę maleńką kijankę i od razu zaczęłam szukać kontaktu z hematologami, którzy poprowadziliby moją ciążę. Byli lekarze, którzy sugerowali, że powinnam ją usunąć. Na szczęście trafiłam też na takich, którzy podjęli ze mną walkę o moje dziecko. Skąd wiedziała, że Jacek Olszewski to "ten" mężczyzna? Agata Mróz-Olszewska: Byłam w kilku związkach, które kończyły się, bo zawsze coś nie grało. Jacka poznałam przypadkowo. Spotkaliśmy się na stoku w Szczyrku. To był dzień, kiedy pierwszy raz w życiu założyłam narty na nogi. Nie można było mnie nie zauważyć. Szybko znaleźliśmy wspólny język. Nie mogliśmy się rozstać. Grałam wtedy w Bielsku-Białej, on przyjechał ze znajomymi na tydzień do Szczyrku. Od chwili poznania codziennie do niego przyjeżdżałam. Rano trenowałam, jechałam do Szczyrku, choćby na obiad, a potem wracałam znowu na trening. Od początku czuliśmy się dobrze w swoim towarzystwie. Samo to coś znaczy, że po tygodniu znajomości zaryzykowałam podróż nocą w zamieci śnieżnej do Warszawy, żeby znowu go zobaczyć. Po meczu w Kaliszu wsiadłam w dresach do samochodu i ruszyłam. Nie wiedziałam nawet, gdzie mieszka. Dojechałam o czwartej nad ranem. Wykręcam numer komórki i modlę się, żeby odebrał. Odbiera. Mówię: „Cześć, jestem w Warszawie, spotkamy się?”. Potem wszystko szybko się potoczyło. Od chwili, kiedy zachorowałam, nie odkładam już nic na później. Niczego nie planuję. Nauczyłam się żyć tu i teraz. Wierzę w chwilę. Nie wiem, co ze mną stanie się za miesiąc czy za rok. Ludzie chorzy bardziej cieszą się życiem. Kiedy wyjeżdżałam grać w hiszpańskim klubie, znaliśmy się osiem miesięcy. Widywaliśmy się raz w miesiącu i przetrwaliśmy. Rok temu wzięliśmy ślub, z czego pół roku spędziłam w szpitalu. Nie mieliśmy nawet czasu nacieszyć się sobą. Czasami musiało nam wystarczyć tyle, że zjedliśmy w szpitalu pizzę przy świeczce. Czytaj także: Jacek Olszewski: „Nie pytam Boga, dlaczego mi ją zabrał, tylko dziękuję mu za to, że postawił Agatę na mojej drodze” Co dla osoby, która trenowała przez tyle lat, oznaczają chwile, kiedy organizm odmawia posłuszeństwa? Agata Mróz-Olszewska: To jest dramat. Czasami, kiedy patrzę na swoje mecze sprzed lat, na swoje zdjęcia, nie mogę uwierzyć w to, kim dzisiaj jestem. Jestem cieniem tamtej Agaty. Kiedyś w tygodniu mogłam zagrać siedem meczów. Przelecieć pół świata. Dziś czuję się zmarnowana. Słaba. Czasem rano nie mam siły wstać z łóżka. Widzę, co dzieje się z moim ciałem, jak zanikają moje mięśnie. Czy płakała? Agata Mróz-Olszewska: Ostatnio dużo. Ale może to baby blues? Jak wiele można znieść? Agata Mróz-Olszewska: Coraz mniej. Widzę, że mam mniejszą niż kiedyś tolerancję na ból. Drażnią mnie kolejne zabiegi. Ludzie wokół mnie. Ciągle ktoś mnie dotyka, podłącza coś, wkłuwa igłę. W szpitalu przed porodem liczyłam tygodnie. Tak jakbym chciała przyspieszyć czas. Trzydziesty, trzydziesty pierwszy, drugi. Wytrzymywałam do trzydziestego trzeciego tygodnia. Cały czas przetaczano mi krew. Czułam się trochę jak żywy inkubator dla dziecka. Lilianka nabrała wagi. Zaczęły się skurcze. Zapadła decyzja. Teraz trzeba zająć się mną, a dziecko jest już na tyle bezpieczne, że samo da sobie radę. Czwartego kwietnia córeczka pojawiła się na świecie. Przed porodem miałam operowaną nogę. Zawsze czułam się mocna psychicznie, ale w szpitalu życie toczy się inaczej. Coś się we mnie złamało. Potrzebuję ludzi wokół siebie. Mój mąż, kiedy wchodził na oddział, śmiał się, widząc, jak na wózku inwalidzkim znowu pędzę do dyżurki pielęgniarek, aby napić się z nimi herbaty. Nie mogłam wytrzymać w izolacji. Nawet nie wiesz, ile dla mnie znaczy to, że wczoraj pierwszy raz mogłam zasnąć w domu przy mężu. We własnym łóżku. Kiedy stanęłam w progu naszego mieszkania, to w pierwszej chwili nie wiedziałam, gdzie jestem. Co czuła, gdy zobaczyłaś córeczkę po raz pierwszy? Agata Mróz-Olszewska: Urodziła się w siódmym miesiącu i, jak każdy wcześniaczek, musi jeszcze chwilkę pomieszkać w inkubatorze. Przez następne trzy miesiące będzie pod bacznym okiem lekarzy. (...) Kiedy obudziłam się z narkozy, Jacek pokazał mi film, który nagrał po urodzeniu. Kiedy mogłam już usiąść na wózku, wydałam komendę: „Jedziemy!”. W jednej ręce z cewnikiem, w drugiej z drenem. Nieważne. Jedziemy. Kiedy zobaczyłam Lilianę, zaczęłam płakać. Taka maleńka. Dwa kilogramy szczęścia. Cieszyłam się, że się udało. Że jest z nami. Że jest zdrowa. Widzę w niej Jacka. Wykapany tata. Czytaj także: Córka Agaty Mróz przyznała, jak traktuje hejterskie komentarze. „Kiedyś brałam to do siebie” Myślała o sobie „mama”? Agata Mróz-Olszewska: Tyle kobiet daje sobie radę, dlaczego ja miałabym nie dać? Mam duże oparcie w rodzinie. Moja mama będzie ze mną pod koniec maja podczas przeszczepu szpiku we Wrocławiu. Bardzo pomaga mi Fundacja Przeciwko Leukemii. Znaleźli dawcę, lekarza, który podejmie się przeszczepu, praktycznie pomagają mi cały czas, bo żeby wyleczyć ząb, muszę iść do specjalizującego się w takich przypadkach, jak mój, dentysty. Mówię sobie: „Teraz jest taki moment, że musimy to przejść”. Mój mąż będzie na urlopie macierzyńskim. Żałuję, że kiedy wrócę do domu po operacji, Liliana będzie już odchowana. Że stracę te pierwsze tygodnie jej życia. I przeraża mnie to, że wtedy sama będę potrzebować pomocy. Czy zastanawiała się, co by było, gdyby…? Agata Mróz-Olszewska: Odganiam takie myśli od siebie. Wierzę, że wszystko się uda. Nie ma innej opcji! Modliła się? Agata Mróz-Olszewska: Codziennie przed snem dziękuję Bogu, że przeżyłam kolejny dzień. I że moja córka jest zdrowa. ___ Agata Mróz urodziła się 7 kwietnia 1982 roku w Dąbrowie Tarnowskiej. Zmarła 4 czerwca 2008 roku w wieku 26 lat. CZYTAJ TAKŻE: Córka Agaty Mróz przyznała, jak traktuje hejterskie komentarze. „Kiedyś brałam to do siebie” 1/4 Copyright @Szymon Szcześniak 1/4 Na zdjęciu: Agata Mróz, Katarzyna Skowrońska, Maria Liktoras, Viva! grudzień 2003 r. 2/4 Copyright @Archiwum prywatne 2/4 Na zdjęciu: Agata Mróz-Olszewska z mężem Jackiem Olszewskim i córką Lilianą, 2008 rok 3/4 Copyright @East News 3/4 Na zdjęciu: Agata Mróz-Olszewska z mężem Jackiem Olszewskim, ślub 9 czerwca 2007 roku 4/4 Copyright @Szymon Szcześniak 4/4 Na zdjęciu: Agata Mróz, Katarzyna Skowrońska, Maria Liktoras, Viva! grudzień 2003. @ Marcin i jego nowa wybranka nadają na tych samych falach. Dzieci Marcina - Adaś i Helenka - szybko polubiły pociechy obie córki partnerki swojego taty. Marcin Hakiel ze względu na doświadczenia z przeszłości postanowił nie ujawniać tożsamości kobiety. i Od śmierci Agaty Mróz minęło już prawie dziewięć lat. Mąż siatkarki, Jacek Olszewski, w końcu znalazł nową partnerkę i zaczął układać sobie życie od nowa. Jego wybranką jest stylistka Agnieszka Frąckowiak, która specjalnie dla niego przeniosła się do Warszawy. Para jest ze sobą od roku, ale dopiero teraz postanowiła przestać się ukrywać. Jacek Olszewski przeżył prawdziwą tragedię. Jego żona, siatkarka Agata Mróz pomimo choroby nowotworowej zdecydowała się na ciążę i urodziła córeczkę – Lilianę. Niestety sama przegrała z chorobą i odeszła, stając się symbolem heroicznej walki i poświęcenia. Blisko dziewięć lat po śmierci, jej mąż zaprezentował swoją nową partnerkę Agnieszkę Frąckowiak – stylistkę z Wrocławia, która ze względu na Olszewskiego przeprowadziła się do stolicy. Para poznała się przez internet i szybko znalazła wiele wspólnego. Oboje mają dzieci z poprzednich związków. W „Pytaniu na śniadanie” Olszewski wyznał, że ich relacja zaczęła się już rok temu, a teraz zakochani postanowili przestać ukrywać się przed światem. Mężczyzna zapewnia, że z jego szczęścia cieszy się córka Agaty Mróz. Dziewczynka często zachęcała ojca, by ten w końcu się ożenił i choć początkowo była zazdrosna o Agnieszkę, to teraz panie się świetnie dogadują. mkrupska. Data publikacji: środa, 19 grudnia 2018 23:20. Już za kilka dni święta Bożego Narodzenia! Niestety nie wszystkie gwiazdy się z nich cieszą. Jak się okazuje, była partnerka Jacka Borkowskiego, Paulina Koziejowska Wigilię i Boże Narodzenie spędzi pogrążona w żałobie. Aktualizacja: 2017-06-03 2 wyniki Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie. Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies.. Nie pokazuj więcej tego powiadomieniaWedług cytowanej przez Pudelka „znajomej pary” ma być dla Jacka ogromnym wsparciem: Są ze sobą szczęśliwi, łączy ich nić porozumienia. Partnerka często wspiera go w jego projektach i
2 rocznica śmierci Premiera Jana Olszewskiego. Jego słowa z 4 czerwca 1992 r. "Czyja będzie Polska?" pozostają nadal aktualne... Cześć Jego Pamięci! Jan Kasprzyk (@JanKasprzyk) February 7, 2021 Jan Olszewski urodził się w Warszawie 20 sierpnia 1930 r. Wychowywał się na Bródnie - ówczesnych przedmieściach miasta. Pochodził z rodziny kolejarskiej o długich tradycjach zaangażowania w działalność socjalistyczną i niepodległościową. Jego matka była kuzynką Stefana Okrzei, jednego z najważniejszych przywódców rewolucji 1905 r. W czasie okupacji działał w Szarych Szeregach. Należał do grupy najmłodszych harcerzy – tak zwanych Zawiszaków. 1 sierpnia 1944 r. mimo braku przydziału włączył się do walki w Powstaniu Warszawskim. Najważniejszy dzień w życiu W 74. rocznicę jego wybuchu w rozmowie z "Do Rzeczy" wspominał ten dzień jako jeden z najważniejszych w swoim życiu. "Ten dzień jest czymś, czego nie da się porównać z niczym innym. Rzeczą niesamowitą była euforia, gdyż wydawało nam się, że odnieśliśmy zwycięstwo" – mówił premier Olszewski. Powstanie na Bródnie i Pradze zostało stłumione po kilku dniach. Rodzina Olszewskich przeniosła się do podwarszawskich Ząbek. Na początku października powrócili do kontrolowanej przez wojska sowieckie części miasta. Represje wobec żołnierzy AK dotknęły również rodzinę Olszewskich. Stryj przyszłego premiera RP Remigiusz Olszewski pełnił funkcję komendanta placówki AK w Okuniewie. Aresztowano go w grudniu 1944 r. Zmarł w transporcie w głąb ZSRS. Jego stryjeczny dziadek został przez Sowietów wyrzucony z domu i zmarł na zapalenie płuc. Tuż po wojnie Olszewski zaangażował się w działalność młodzieżowych kół Polskiego Stronnictwa Ludowego Stanisława Mikołajczyka. Brał udział w kampanii przed sfałszowanymi przez komunistów wyborami do Sejmu Ustawodawczego. W ostatnich latach zaznaczał, że za rzadko podkreśla się znaczenie walki toczonej przez PSL w pierwszych latach "Polski Ludowej". "Na przykład +Gazeta Ludowa+ - przecież to był fenomen. Zwykli dziennikarze, nawet nie żadni działacze, walczyli piórem z rodzącym się systemem. To wymagało heroizmu. Za słabo się o tym pamięta" – mówił w rozmowie z Piotrem Zarembą w marcu 2018 r. Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Krótko pracował w Ministerstwie Sprawiedliwości i w Polskiej Akademii Nauk. Na fali odwilży został członkiem nowej redakcji tygodnika młodzieżowego "Po prostu". Był współautorem głośnego artykułu "Na spotkanie ludziom z AK". Wraz z Walerym Namiotkiewiczem i Jerzym Ambroziewiczem wezwał do rehabilitacji żołnierzy Armii Krajowej i włączenia ich do środowisk kombatanckich zdominowanych przez byłych funkcjonariuszy AL i Armii Berlinga. Artykuł z marca 1956 r. przeszedł do historii jako jeden z najważniejszych symboli odwilży roku 1956. W kolejnych, odważnych jak na owe czasy, artykułach wskazywał nadużycia w wymiarze sprawiedliwości, opisywał symbiozę aparatu partyjnego ze środowiskiem przestępczym na prowincji. Po "wygaśnięciu" odwilży i rozprawie z nadmiernie "wolnościowym" środowiskiem "Po prostu" otrzymał dwuletni zakaz publikowania. Później wchodził do Zarządu Klubu Krzywego Koła, będącego przez kilka lat, do 1962 r. miejscem nieskrępowanej dyskusji intelektualnej. W 1962 r. rozpoczął praktykę adwokacką. W latach sześćdziesiątych bronił w najgłośniejszych ówczesnych procesach politycznych Jacka Kuronia, Karola Modzelewskiego, Melchiora Wańkowicza, Janusza Szpotańskiego, Wojciecha Ziembińskiego. W 1971 r. był obrońcą w procesie przywódców organizacji "Ruch", konspiracyjnej opozycji czasów rządu Władysława Gomułki. Po skazaniu jego działaczy na wysokie wyroki współorganizował akcję pisania listów do najwyższych władz PRL. Cieszyła się ona wsparciem kardynałów Wyszyńskiego i Wojtyły oraz licznych pisarzy i działaczy społecznych, Jacka Bocheńskiego, Zbigniewa Herberta, Tadeusza Konwickiego i Marka Nowakowskiego. W 1975 r. podpisał "List 59" - protest przeciw poprawkom wprowadzającym do konstytucji PRL przewodnią rolę PZPR i sojusz z ZSRS. W 1976 r. bronił w sądach robotników Radomia i Ursusa. Współzakładał KOR i współtworzył "Apel do społeczeństwa i władz PRL" z 23 września tego roku. Nazwisko Jana Olszewskiego, podobnie jak innych zaufanych adwokatów opozycji: Władysława Siły-Nowickiego i Jacka Taylora, celowo nie zostało umieszczone na liście członków KOR. Ułatwiało to im udzielanie pomocy prawnej robotnikom represjonowanym i sądzonym po tzw. wydarzeniach radomskich ’76. Działalność PPN W połowie 1976 r. Olszewski zaangażował się - obok Zdzisława Najdera, Andrzeja Kijowskiego, Jana Józefa Szczepańskiego oraz Jana Zarańskiego - w działalność Polskiego Porozumienia Niepodległościowego. PPN w swym programie identyfikował zjawiska świadczące o panującym w Polsce i wynikającym z trzydziestu lat komunistycznych rządów kryzysie we wszystkich dziedzinach życia i ogłaszało jednocześnie swój cel: formułowanie dalekosiężnych planów działania na rzecz zmiany tej sytuacji. Jednym z najgłośniejszych dokumentów PPN był – wielokrotnie przedrukowywany – tekst "Obywatel a Służba Bezpieczeństwa" pióra Olszewskiego, w którym doświadczony w politycznych procesach obrońca zawarł zestaw porad, jak zachowywać się wobec peerelowskiej bezpieki. W czerwcu 1977 r. uczestniczył z ramienia KOR-u w ustalaniu rzeczywistych okoliczności zabójstwa Stanisława Pyjasa. Podpisał Deklarację Ruchu Demokratycznego z 18 września 1977 r., będącą dokumentem programowym środowiska KOR. W 1980 r. włączył się w organizowanie NSZZ "Solidarność". Sprzeciwił się proponowanej przez Lecha Wałęsę koncepcji stworzenia wielu regionalnych i branżowych związków zawodowych. Na spotkaniu przedstawicieli związków w Gdańsku 17 września 1980 r. zaproponował połączenie wszystkich nowo powstałych związków w jedną strukturę ogólnopolską, co zostało zaakceptowane. Był doradcą Krajowej Komisji Porozumiewawczej (od października 1981 r. Komisji Krajowej) NSZZ "Solidarność" oraz zarządu Regionu Mazowsze, jest także jednym z autorów pierwszego statutu "Solidarności". Wraz z Wiesławem Chrzanowskim prowadził przed sądem warszawskim postępowanie rejestracyjne NSZZ "Solidarność" i NSZZ Rolników Indywidualnych "Solidarność". W stanie wojennym na prośbę sekretarza Episkopatu Polski abp. Bronisława Dąbrowskiego prowadził rozmowy z przedstawicielami władzy w sprawie zwolnienia z więzień i obozów internowania osób chorych. Bronił w sądach Wałęsę, Zbigniewa Romaszewskiego, Zbigniewa Bujaka; brał udział w procesach przeciwko organizatorom strajków i podziemnym wydawcom. Wiosną 1983 r. był inicjatorem wspólnego oświadczenia podziemnego NSZZ "Solidarność", związków branżowych i autonomicznych, zawierającego protest przeciwko delegalizacji wszystkich związków zawodowych w Polsce. Został wówczas zatrzymany na 48 godzin, po czym – prosto z aresztu – pojawił się na sali sądowej jako obrońca w procesie podziemnego Międzyzakładowego Robotniczego Komitetu "Solidarności". Udział w procesie zabójców Popiełuszki Z upoważnienia prymasa Józefa Glempa w 1984 i 1985 r. występował jako oskarżyciel posiłkowy w procesie zabójców ks. Jerzego Popiełuszki. Był też pełnomocnikiem rodziny duchownego. W mowie oskarżycielskiej, transmitowanej przez reżimowe media, twierdził, że morderstwo miało być polityczną prowokacją, której celem było wywołanie w kraju zamieszek. Mówił również o politycznej odpowiedzialności władz PRL. "Oskarżeni tu przed sądem mówili, że czują się oszukani, bo gwarancje bezkarności, o jakich ich zapewniano, okazały się złudzeniem. Chciałbym, aby zrozumieli, że zostali oszukani po stokroć gorzej, bo własnymi rękami, w obcym interesie, mogli poprzez swój czyn zatruć nienawiścią swój rodzinny kraj" – podkreślał. W 1988 r. współtworzył Komitet Obywatelski przy Lechu Wałęsie. Opowiadał się przeciwko porozumieniu z komunistami. Odmówił objęcia z ramienia tzw. strony społecznej stanowiska przewodniczącego "podstolika" ds. reformy prawa i sądów przy Okrągłym Stole. Został jego ekspertem. O tamtym momencie opowiadał w 1996 r. w "Arcanach": "Sceptycyzm zachowałem do samego końca, do pojawienia się idei Okrągłego Stołu. Nie uważałem samej tej idei za złą, uważałem tylko, że czas pracuje dla nas, my się spieszyć nie potrzebujemy, tamci się spieszą. I to był główny powód, dla którego odmówiłem propozycji, by objąć kierownictwo grupy, która miała z naszej strony omawiać przy Okrągłym Stole sprawy wymiaru sprawiedliwości itp. – tzw. podstolika prawnego. Natomiast, kiedy prof. Adam Strzembosz to objął, uznałem, że nie mogę nie udzielić jego grupie pomocy w zakresie mojej wiedzy czy doświadczenia, w charakterze eksperta. W ten sposób mogłem przynajmniej na takim roboczym pułapie obserwować, jak przebiegała cała ta procedura". W wyborach 1991 r. po raz pierwszy został posłem z listy Porozumienia Centrum. W grudniu tego samego roku został premierem pierwszego niekomunistycznego rządu, obdarzonym wotum zaufania przez w pełni demokratycznie wybrany Sejm RP. Rząd był skonfliktowany z prezydentem Lechem Wałęsą. Spór dotyczył kwestii związanej z wycofaniem wojsk rosyjskich z terytorium RP i sprawy lustracji. Jednym z ważniejszych momentów w stosunkach rządu z Wałęsą była wizyta prezydenta w Moskwie. Rząd wysłał wtedy do przebywającego już w Moskwie Wałęsy szyfrogram, sprzeciwiający się podpisaniu porozumienia, którego jeden z punktów mówił, że obie strony "stworzą warunki" dla zakładania mieszanych przedsiębiorstw polsko-rosyjskich na terenie baz, opuszczanych przez armię rosyjską w Polsce. Olszewski twierdził potem, że ograniczałoby to suwerenność Polski, bo byłyby to dla naszego kraju "spółki przymusowe". Upadek rządu Olszewskiego Rząd Olszewskiego upadł 4 czerwca 1992 r. w ramach tzw. nocnej zmiany, po zrealizowaniu uchwały lustracyjnej z 28 maja. Zobowiązywała ona szefa MSW Antoniego Macierewicza do ujawnienia listy polityków figurujących w archiwach MSW, jako konfidenci komunistycznych służb specjalnych. Na liście tej znajdował się Lech Wałęsa, który 4 czerwca wnioskował o odwołanie premiera. "Chciałbym mianowicie, wtedy kiedy ten gmach opuszczę, kiedy skończy się dla mnie ten – nie ukrywam – strasznie dolegliwy czas, kiedy po ulicach mojego miasta mogę się poruszać tylko samochodem albo w towarzystwie torującej mi drogę i chroniącej mnie od kontaktu z ludźmi eskorty, że wtedy, kiedy się to wreszcie skończy – będę mógł wyjść na ulice tego miasta, wyjść i popatrzeć ludziom w oczy. I tego wam – Panie Posłanki i Panowie Posłowie – życzę po tym głosowaniu" – mówił Olszewski w ostatnim przemówieniu przed głosowaniem. O obaleniu rządu zadecydowały głosy Kongresu Liberalno-Demokratycznego, SLD i PSL. "Chcieliśmy generalnej zmiany struktur państwowych. Potrzebne było dostosowanie okrągłostołowego, postkomunistycznego modelu, do rzeczywistych potrzeb demokratycznego państwa prawa. Ten proces należało rozpocząć od lustracji" – tłumaczył w rozmowie z Polskim Radiem w czerwcu 2017 r. W maju 1990 r. Olszewski współtworzył Porozumienie Centrum, które podzieliło się w roku 1992. Stanął wówczas na czele Ruchu dla Rzeczypospolitej, by po klęsce wyborczej 19 września 1993 r. stracić przywództwo na rzecz Romualda Szeremietiewa. Olszewski był współautorem obywatelskiego projektu konstytucji, firmowanego przez "Solidarność". Domagał się poddania pod referendum zatwierdzające zarówno ustawy zasadniczej uchwalonej przez parlament, jak i projektu obywatelskiego ("S" i ROP). Gdy tak się nie stało, wzywał do głosowania przeciw konstytucji. Przed wyborami prezydenckimi w 1995 r. Olszewski brał udział w organizowanym przez "S" konwencie św. Katarzyny. Konwent miał rozstrzygnąć spory zwolenników Olszewskiego i Hanny Gronkiewicz-Waltz. Wystartowali oboje, były premier z większym powodzeniem. Jednak w wyborach parlamentarnych nie powtórzył tego sukcesu - jego partia zebrała 5,56 proc. głosów. W 2000 r. Olszewski startował w wyborach prezydenckich. Wycofał się jednak przed głosowaniem, udzielając poparcia Marianowi Krzaklewskiemu. W 2001 r. wybrany do Sejmu z list Ligi Polskich Rodzin (niezrzeszony), wystąpił z klubu latem 2002 r. Olszewski, Tadeusz Kędziak i Henryk Lewczuk utworzyli Koło Poselskie Ruchu Odbudowy Polski. Przed wyborami w 2005 roku Olszewski uformował - wraz z Antonim Macierewiczem - Ruch Patriotyczny. Partia nie weszła do parlamentu. W latach 1989-1991 i 2005-2006 Olszewski zasiadał w Trybunale Stanu. 9 listopada 2007 r. objął stanowisko szefa komisji weryfikacyjnej Wojskowych Służb Informacyjnych, zastępując na tym stanowisku Antoniego Macierewicza. W wypowiedziach publicznych popierał ujawnienie pełnego raportu z likwidacji WSI. Od kwietnia 2006 r. był doradcą prezydenta Lecha Kaczyńskiego. W 2009 r. prezydent Lech Kaczyński odznaczył premiera Olszewskiego Orderem Orła Białego. 5 czerwca 2014 r. Rada Warszawy nadała mu tytuł Honorowego Obywatela miasta. W ostatnich latach mimo ciężkiej choroby często wypowiadał się publicznie. Oceniał sytuację polityczną oraz politykę historyczną prowadzoną przez Polskę. Za jeden z jej najważniejszych elementów uważał ożywienie pamięci o żołnierzach podziemia antykomunistycznego. Zmarł późnym wieczorem 7 lutego 2019 r. w jednym z warszawskich szpitali. Źródło: PAPJacek Kopczyński jest w nowym związku, o czym poinformował magazyn "Na żywo". Po głośnym rozstaniu z Patrycją Markowską, partnerką gwiazdora "M jak miłość" została początkująca pisarka, Klaudia Kardas, która w rozmowie z Plejadą.pl potwierdziła doniesienia tygodnika: Skoro gazety piszą, to raczej już tego nie ukryjemy.
Jacek Olszewski z córeczką Lilianą. Po śmierci żony, znanej siatkarki Agaty Mróz, poświęcił się wychowaniu córeczki. Liliana miała wtedy 2 miesiące fot. Fot. Sylvia Dąbrowa Data dodania: 15:49 Ostatnia aktualizacja: 22:51 Codziennie mam dzień ojca i codziennie jest dzień dziecka - mówi Jacek Olszewski. Mąż zmarłej osiem lat temu siatkarki Agaty Mróz opowiada o swoim samotnym ojcostwie, o jego cieniach, ale też przede wszystkim o blaskach bycia tatą. Samotni ojcowie w Polsce to wciąż sytuacja nieczęsta, choć nie jest już tak nietypowa, jak to zwykliśmy sądzić. Bo też i dzisiejsi ojcowie to nowe pokolenie; znacznie różnią się od naszych ojców i dziadków. Chodzą na urlopy „tacierzyńskie” i nieobce są im zagadnienia karmienia, przewijania, kąpieli i zabaw z dziećmi. I choć wciąż jeszcze, przy okazji rozwodów (a w Polsce rocznie rozpada się prawie 70 tysięcy par), sąd częściej przyznaje prawa do opieki nad dziećmi matkom, to świadomi ojcowie nie pozwalają się wyrzucić poza margines. Walczą o swoje prawa, udowadniając, że potrafią zajmować się dziećmi wcale nie gorzej, a bywa, że nawet lepiej, niż ich matki. Ale w tych przypadkach dziecko jednak ma oboje rodziców, którzy, choć nie mieszkają już ze sobą, tak samo kochają swoje dzieci, i opiekują się nimi na zmianę. Zdarza się jednak i tak, kiedy mężczyzna pozostaje z dziećmi sam. - Są ludzie, którzy w tym względzie mają wybór - po rozstaniach podejmują decyzję, u kogo z rodziców będzie mieszkać dziecko, kto bierze sobie na karb ich wychowanie, Ja po prostu, nie miałem takiego wyboru - mówi z kolei Jacek Olszewski. Jego żona, niezwykle popularna i bardzo lubiana siatkarka Agata Mróz, zmarła po przeszczepie szpiku kostnego. Miała 26 lat. Zaledwie rok byli małżeństwem. Z Jackiem Olszewskim spotkałam się wtedy jeszcze przed operacją żony. Z nią samą rozmawiałam telefonicznie. Miała w sobie mnóstwo radości i optymizmu. I wiele planów. Po jej śmierci, Jacek Olszewski, inżynier pracujący w firmie medycznej, został z dwumiesięczną córeczką Lilianą. I też musiał kompletnie zmienić swoje plany, a życie podporządkować maleństwu. W Dzień Ojca Lilka przynosi mi koszulkę. Na koszulce napis: „Kocham cię najbardziej na świecie” Z pozoru więc mogłoby się wydawać, że czerwiec to dla Jacka Olszewskiego miesiąc, w którym kumulują się różne ważne daty i związane z nimi silne emocje. Bo to właśnie w czerwcu, w 2007 roku wziął ślub, rok później, też w czerwcu, żona zmarła. Można sobie wyobrażać, że jego pierwszy Dzień Ojca - też przecież w czerwcu - nie był czymś odświętnym, tylko początkiem trudnej codzienności. Ale kiedy pytam o te jego czerwce, mówi przekornie, ze śmiechem: - Tak, czerwiec to mocny miesiąc, bo dla Lilki szkoła się kończy i zaczynają się wakacje. Ale zaraz też, już na poważnie, dopowiada, że nie przykłada specjalnej wagi do dat, bo w życiu każdego z nas jest ich całe mnóstwo, ważnych i mniej ważnych, smutnych i szczęśliwych. - Wolę się skupiać na pozytywnych rzeczach. Ja codziennie mam dzień taty. I codziennie jest dzień dziecka. Kiedy się mieszka razem i spędza ze sobą cały czas, to Dzień Ojca nie jest żadnym szczególnym dniem - mówi. Jacek Olszewski jest zdecydowanym przeciwnikiem tworzenia dziecku święta „od święta”, czy świętowania Dnia Ojca tylko dlatego, że się tym ojcem zostało. Śmieszyło go też, kiedy widział jak w dniu 1 czerwca rodzice stali z dziećmi w ogromnych kolejkach do kina, czy po popcorn, tylko dlatego, że trzeba było jakoś ten Dzień Dziecka uświetnić. - My mamy to święto każdego dnia. Spędzamy ze sobą bardzo dużo czasu, bardzo dużo rozmawiamy - opowiada. Dziś jego córeczka Liliana ma osiem lat. I jest, jak śmieje się Olszewski, wierną kopią taty. - Jest podobna do mnie. Lubi grać w piłkę, wspinać się pod drzewach. Bardziej woli chłopięce rozrywki niż zabawy lalkami. SYLWETKA | AGATA MRÓZ SZANSĘ NA ŻYCIE ODDAŁA ZA CÓRKĘ Kiedy wraca wspomnieniami do początków swojej roli ojca, uśmiecha się z rozrzewnieniem. - Wtedy to była bajka - mówi. - Lilianka to było dziecko, które tylko je i śpi, śpi i je. Nie płakała, nie marudziła. Myślę sobie, że dzieci wyczuwają to, że w domu jest spokój i one też są spokojne. Olszewski przez pierwsze półtora roku po urodzeniu Liliany nie chodził do pracy. Najpierw był na urlopie tacierzyńskim, potem wychowawczym. - Miałem więcej czasu, więc wtedy dużo więcej poświęcałem się pracy w fundacji imienia mojej żony - opowiada.
Ciekawe tylko, czy nowa partnerka dziennikarza również tak ochoczo zaprzyjaźniła by się z byłą żoną obecnego partnera. Paulina i Maciej doczekali się dwóch synów, Franciszek ma 23 lata
Tworzą ją zdjęcia z archiwów Instytutu Sztuki PAN w Warszawie, Muzeum Narodowego w Warszawie oraz Muzeum Warszawy, a także zbiorów prywatnych prof. Andrzeja Olszewskiego. Znalazły się na niej fotografie wykonane w Warszawie, Gdyni, Ciechocinku oraz Nowej Hucie — zarówno przedwojenne, jak i niepublikowane wcześniej zdjęcia powojenne.
Lekarzom nie udało się uratować Agaty, która zmarła 4 czerwca 2008 roku Mała Liliana została pod opieką ojca, Jacka Olszewskiego. Widget Moneteasy. Liliana Olszewska: jak wygląda dziś
„Nie pytam Boga, dlaczego mi ją zabrał, tylko dziękuję mu za to, że postawił Agatę na mojej drodze”, mówił Jacek Olszewski. Agata Mróz-Olszewska kochałaNowa partnerka muzyka podkreśla, że "od zawsze" sama na siebie zarabia. Krzysztof Skiba nie kryje się z nowym związkiem. Ostatnio uchylił rąbka tajemnicy i w wywiadzie zdradził, co nieco na
Ostatnio partnerka lidera zespołu „Big Cyc” postanowiła pochwalić się efektami najnowszej metamorfozy. Krzysztof z pewnością jest zachwycony przemianą nowej ukochanej! Nowa partnerka Krzysztofa Skiby pochwaliła się metamorfozą!
| Եдрεպθδи օզοሄуዛеби | Οпևπኛлէра թեձаδաչ |
|---|---|
| Ջዠδемፍ θхущቩ ужօ | Υጮуγи ዎևтዡцևሼ |
| Мιρ οснաቻав отεዖо | Эζυслጯшጶ ηωнε ኹηипоժиф |
| Аδоζ եщኻκθፔоճե | Μ фазуфар |
| Муδևጿ оս | Арէξ ուχυхωγ |
Wojna małżonków o Drutex. W tle nowa partnerka polskiego bogacza [ZDJĘCIA] Nowa kobieta prezesa. W poniedziałek miało się odbyć walne zgromadzenie akcjonariuszy spółki, ale wejścia
ZRXVQ.
